صفحه محصول - مقاله درمورد علل چاقي و چگونگي تاثير ورزش بر آن

مقاله درمورد علل چاقي و چگونگي تاثير ورزش بر آن (docx) 1 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 1 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

علل چاقي و چگونگي تاثير ورزش بر آن حركات ورزشی در درمان دردهای ناحیه كمر تاثیر مثبتی دارد.همه ما حداقل یكبار درد كمر را در زندگی تجربه كرده‌ایم كه عامل بالقوه وجود این شرایط، به طور عمده مكانهای كاری است. عوارض استخوانی و مفصلی ناشی از كار و تغییر شكل وضعیت طبیعی بدن از زمانهای قدیم شناخته شده‌اند. شغل و كار ضمن اینكه زندگی افراد را تامین می‌كند، ممكن است برای سلا‌‌مت آنها نیز خطراتی را به بار آورد. تكرار مداوم حركات یكنواخت باعث می‌شود بدن حالتی را كه در موقع انجام دادن این حركات به خود می‌گیرد، حفظ كند. در نتیجه از حالت طبیعی خارج شده و وضع غیرعادی به خود بگیرد كه ممكن است باعث درد عضلا‌‌ت مربوطه شود. در قرن اخیر گرچه بشر توانسته با پیشرفت علوم، بر بسیاری از بیماریهای عفونی فایق آید اما تغییر شیوه زندگی و صنعتی شدن جوامع و در پی آن تبدیل كارهای بدنی به كارهای فكری و اداری افزایش ساعات اشتغال افراد، وضعیت نامناسب فیزیكی بدن در حین كار، رژیم غذایی نامناسب، عدم استراحت كافی، افزایش استرسهای روحی، بیماریهای قلبی عروقی، روماتیسم، تصادفات و ... نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است. در بین این بیماریها مشكلات ستون فقرات مخصوصا كمر درد بالاترین میزان را دارا است كه علت اصلی آن تغییر شیوه زندگی از زندگی پر تحرك و پر فعالیت به سمت كم تحركی و پشت میز نشینی و عدم تطابق صحیح وضعیت بدن با این نوع حیات است. در بررسی آماری شیوع كل دردهای ناحیه كمر حدود 80 درصد گزارش شده یعنی 80 درصد مردم جهان حداقل یكبار كمردرد را تجربه كرده اند كه در جوامع صنعتی اولین تظاهرات آن از حدود 30 سالگی آغاز شده و روند تخریبی سریعتری نیز دارد. این آمار بسیار بالا ضرورت شناخت وضعیتهای مناسب را در زندگی امروزی نشان می دهد. عوامل بروز كمردرد (كمردردهای مكانیكی) شامل آن دسته از بیماریهایی هستند كه در اثر و با بواسطه یك عامل مكانیكی مانند ضربه، حركات فیزیكی نامناسب، كم بودن قوام عضلات یا فشار بیش از حد به ناحیه ستون فقرات كمری و در اثر بد قرار گرفتن وضع بدن در حالت نشسته و ایستاده ایجاد می شوند. این دسته از بیماریها 90 در صد از علل كمر درد را تشكیل می‌دهند و نكته جالب اینكه به راحتی قابل پیشگیری هستند كه عوامل بروز آنها در زیر آمده است. 1- قرار گرفتن در وضعیتهای نا مناسب  وضعیت نامناسب ایستادن: قرار گرفتن در وضعیت نامناسب هنگام ایستادن، سبب افزایش یا كاهش قوسهای ستون فقرات یا انحراف جانبی آنها می‌شود كه در هر صورت باعث بروز كمردردهای شدید می شود. وضعیت ایستا: وضعیت ایستا و بدون تحرك به خصوص وقتی كه نامتقارن و كج باشد، برای ستون فقرات بسیار مضر است. این حالت در كار با ماشین آلات كه نیاز به قرار گرفتن در یك وضعیت ثابت و نامتقارن به مدت طولانی دارد، بسیار اتفاق می افتد و اگر اصلاح نگردد می تواند باعث درد قابل توجهی در ناحیه كمر شود. افرادی كه با كامپیوتر كار می كنند به طور مداوم در یك وضعیت ایستا قرار دارند. به طوری كه سر خم شده، دستها روی صفحه كلید قرار گرفته و تنها انگشتان حركت می كنند. این حالت با فشار بر نواحی شانه ای و انقباض ممتد عضلات گرد و كتف همراه است و اغلب این افراد از درد در ناحیه شانه های خود شكایت دارند. در صورتی كه صفحه كلید در سمت چپ و صفحه كامپیوتر در سمت راست كاربر قرار گیرد به طوری كه مجبور باشد در روز مدام سرش را حركت دهد یا اینكه صفحه كلید بالاتر و یا پایین تر از ارتفاع استاندارد خود قرار گیرد، فشار مكانیكی وارد بر ستون فقرات بیشتر شده و سبب آسیب بیشتری می گردد. همچنین وضعیت نامناسب نشستن، خم شدنهای طولانی از ناحیه كمر، چمباتمه زدن به مدت طولانی، خم و راست شدن مكرر نیز از دلایل دیگر است. 2- كاهش تحرك  كاهش تحرك می تواند نتیجه عدم استفاده یا بهبود ناكافی عضو بعد از آسیب دیدن باشد. عدم استفاده: كاهش دامنه طبیعی حركات ستون فقرات و عدم استفاده فعالانه از این عضو منجر به سفتی و كاهش خاصیت ارتجاعی آن شده و از طرفی باعث آتروفی (لاغر شدن) عضلات نگهدارنده ستون فقرات می شود. بدین ترتیب عضلات ضعیف و لاغر، قدرت حمایت از ستون فقرات كمری در شرایط مورد نیاز مثل بلند كردن جسم سنگین از روی زمین را ندارند در نتیجه سبب بروز كمردرد می شوند. این وضعیت با ورزش فعال در كل دامنه حركتی ستون فقرات، فیزیوتراپی و تقویت عضلات نگهدارنده قابل جبران است. 3- بهبود ناكافی به طور مثال عدم بهبود كامل بعد از یك حمله كمر درد ناشی از اسپاسم عضلانی كه منجر به كاهش گودی كمر شده، می تواند باعث كاهش تحرك ستون فقرات شود. در این مورد با بهترین درمان انجام تمرینات ورزشی به طور فعالانه و تحت نظر یك فیزیوتراپیست جهت اصلاح گودی كمر و بازگشت به وضعیت طبیعی است. 4- استرس ناشی از كار نیرو وارتعاش: نیرو و ارتعاش تولید شده از سوی ابزار مختلف، از طریق دستها یا اندام دیگر به بدن منتقل می شود و باعث فشارهای غیر معمول به خصوص در اطراف گردن وشانه ها می شود برای مثال كار با دریلهای بادی، چكش زدن مداوم، پوشیدن دستكش های سنگین یا رانندگی طولانی مخصوصا با وسایل نقلیه سنگین از قبیل تراكتورها، یك نیروی ارتعاشی قوی را به بدن منتقل می كند كه با افزایش فشار عمودی به دیسكهای بین مهره ای سبب آسیب به آنها و بروز كمردرد می شود. توالی و تداوم كار: كار سنگین و مداوم در یك وضعیت ثابت برای ستون فقرات بسیار مضر است. به خصوص در مشاغل صنعتی كه نیروی زیادی برای انجام كار صرف می شود، بهتر است زمانی هر چند كوتاه به استراحت جهت تجدید قوا اختصاص داده شود تا از آسیبهای ناشی از كار سنگین بر ستون فقرات كاسته شود. 5- چاقی وزن زیاد مشكل شایعی است كه گریبان گیر برخی افراد جامعه شده است. صرف نظر از شكل ظاهری كه یك مقوله شخصی است، عوارض ناشی از چاقی مانند فشار حاصله روی قلب، تمایل به افزایش فشار خون، آسیب به ستون فقرات (به خصوص ناحیه كمر) و ... قابل توجه است. آسیب حاصل از چاقی بر ستون فقرات كمری بلافاصله قابل تشخیص نیست ، به خصوص اینكه درد ناشی از آن بیشتر در ناحیه لگن و زانوها احساس می شود. شایع ترین شكل آسیب به صورت افزایش گودی كمر در اثر حجم زیاد شكم و آویزان بودن آن است. این حالت به مرور سبب پیدایش كمر دردهای شدید و مزمن می شود كه در حاملگی نیز شایع است. باید توجه داشت مدتی پس از ختم حاملگی، ستون فقرات به شكل طبیعی خود بازمی گردد اما در مورد چاقی مزمن اینطور نیست. كاهش تحرك نتیجه قطعی چاقی است به طوریكه افزایش حجم بافت نرم موجب قطع حركات مفصلی در انتهای دامنه طبیعی حركتشان می شود. فراموش نکنید که افراد چاق بیشتر از بقیه به آرتروز مهره های كمری مبتلا می شوند در نتیجه در افراد چاق كاهش وزن، اولین و مهم ترین اقدام در درمان كمر درد است.                                                                                               سالهای طولانی است که ورزش به همراه رژیم غذایی و درمان دارویی به عنوان سه رکن اساسی در درمان و بهبود دیابت نوع 2 شناخته شده است. انجام فعالیت های روزانه موجب میگردد از عوارض دیابت کاسته شود این امر در کنار بی هزینه بودن و نداشتن عوارض درمانی و دارویی موجب میگردد که تحرک بدنی و انجام کامل فعایت های روزانه بیشتر در معرض توجه قرار بگیرد. همانطور که میدانید دو هدف عمده در مورد بیماران دیابتی کاهش میزان قند خون و توده چربی بدنشان و به عبارتی کاستن از وزنشان است.  چاقی و خصوصا چاقی شکمی اصولا به مقاومت نسبت به انسولین و بالارفتن میزان انسولین بدن و بالا رفتن میزان قند خون و افزایش فشار خون و افزایش چربی خون و ... همراه است.چربی خون بالا که از عوارض مستقیم چاقی است میتواند در دراز مدت موجب بروز آسیب در بافت هایی نظیر کلیه و چشم ها و اعصاب و کبد و رگ ها گردد. تحقیقاتی که راجع به نقش حرکات ورزشی در دیابتی ها انجام شده است نشان میدهد که انجام حرکات ورزشی میتواند موجب کاهش قند خون شان گردد سوالی که پیش می آید این است که آیا انجام حرکات شدید ورزشی یا انجام طولانی مدت حرکات ورزشی هم برای دیابتی ها مفید است؟ و جواب ما این است. خیر . انجام حرکات ورزشی در دراز مدت و بصورت شدید علاوه بر آن که میتواند موجب بروز افت قند خون گردد حتی در حالت کنترل شده هم توصیه نمی شود زیرا نهایتا همان تاثیری را بر بدن میگذارد که قند خون کنترل نشده میتواند بر بدن یک فرد دیابتی بگذارد. لذا توصیه ما به دیابتی ها این است که اولا ورزش های آرام و سبک را انجام دهند و ثانیا سعی کنند مثلا به جای یک بار ورزش در و به مدت نیم ساعت آنرا به سه بار و هر بار به مدت 10 دقیقه تغییر دهند. حرکات ورزشی آرام بهتر است یک ربع تا نیم ساعت پس از وعده های بزرگ غذایی مانند ناهار و شام صورت گیرد و نهایتا اینکه دوست عزیز انجام حرکات ورزشی هنگان غروب و شب برای شما بهتر از انجام حرکات ورزشی هنگام صبح است. ورزش یا چاقی کدام بهتر است ؟                                                             ورزش يا رژيم، كدام بهتر است؟   در دهة گذشته، شيوع چاقي 50 درصد افزايش يافته است. نوع رژيم غذايي و كاهش فعاليت بدني عوامل اصلي اين صعود ارقام شناخته شده‌اند. چاقي عارضه‌اي است كه پيشگيري از آن امكان‌پذير است. پيشگيري از چاقي بسيار آسان‌تر، ارزان‌تر و مؤثرتر از درمان آن است. عارضة چاقي در طي زمان بروز مي‌كند. بنابراين، درمان آن در مراحل شكل‌گرفتة بيماري به تلاش زيادي نياز دارد.امروزه چاقي يكي از معضلات زندگي صنعتي براي تمام گروه‌هاي سني است. بيماري‌هاي قلبي و عروقي، ديابت (افزايش قند خون)، پرفشاري خون، سنگ كيسة صفرا، نقرس، آرتروز و نيز سرطان‌هاي سينه، رودة بزرگ و پروستات به دنبال چاقي شكل مي‌گيرند. همچنين ميزان بستري شدن افراد چاق در بخش‌هاي مختلف بيمارستاني و نيز زمان لازم براي بهبود كامل آنان تفاوت بسياري با ساير گروه‌ها دارد.چاقي در كودكان نيز، اگرچه در ظاهر ناپسند و مشكل‌آفرين نيست، نياز به توجه و درمان دارد. ميزان شيوع چاقي در ايران طبق پژوهش‌هاي انجام‌شده در ايران، ميزان شيوع چاقي در مردان حدود 27 درصد و در زنان 40 درصد است. همچنين، شايع‌ترين محدودة سني ابتلا به چاقي در مردان 40 تا 50 سالگي و در زنان 50 تا 60 سالگي است.چاقي در ايران حدود 32 درصد شيوع دارد كه ميزان آن از كشورهاي غربي كمتر است. يك بررسي عمومي نشان داد كه نزديك به 13 درصد از دختران تهراني در زمرة افراد چاق قرار دارند و شيوع چاقي در سنين مدرسه در حدود 10 درصد تخمين زده شده است.چاقي در سنين مدرسه مشكلات متعددي به دنبال دارد. بيماري‌هاي روحي ـ رواني نظير افسردگي، اجتماع‌گريزي، كاهش اعتمادبه‌نفس و سرخوردگي در اين گروه به ميزان گسترده‌تري رخ مي‌دهد. چاقي در دوران كودكي، بخصوص در ميان پسربچه‌ها، با افزايش احتمال وقوع آن در بزرگسالي همراه است. 26 تا 41 درصد كودكان چاق در سنين پيش از مدرسه، در بزرگسالي نيز به عارضة چاقي مبتلا خواهند شد.با توجه به مشكلات فراوان حاصل از چاقي، حتي كم كردن مقدار اندكي از وزن نيز عوارض سوء چاقي را كاهش مي‌دهد يا از شدت آنها مي‌كاهد. به اعتقاد متخصصان، كاهش 5 تا 20 درصد از وزن بدن در افراد چاق موجب از ميان رفتن بسياري از عوامل خطرساز مي‌شود. چرا چاق مي‌شويم؟ چاقي، در تعريفي ساده، ناشي از نامتعادل بودن ميزان دريافت انرژي از راه غذا و ميزان مصرف يا سوخت انرژي در نتيجة فعاليت بدني است. بنابراين، مؤثرترين روش درمان چاقي كم كردن ميزان دريافت انرژي و افزايش سوخت و ساز بدن است.امروزه متخصصان علت عمدة چاقي را كم‌تحركي و ورزش ناكافي مي‌دانند. تغيير رفتارهاي جمعي، تنوع زياد وسايل برقي، ساعات طولاني تماشاي تلويزيون و فيلم‌هاي ويدئويي و بازي‌هاي كامپيوتري، زندگي مدرن را كم‌تحرك ساخته است. در كشورهاي پيشرفته، افراد بيشتر غذا مي‌خورند و كمتر فعاليت مي‌كنند. خوردن غذاهاي آماده در خارج از منزل به دليل مشغله‌هاي امروزي دليل ديگري براي چاقي در دنياي مدرن است. اين غذاها، بدون آن‌كه تمام مواد غذايي لازم را به بدن فرد برسانند، ميزان چربي بالايي را به او تحميل مي‌كنند. چاقي در كودكان براي چاقي كودكان، علل مختلف ژنتيكي و هورموني در نظر گرفته مي‌شود. والدين به‌ندرت براي بررسي علت چاقي كودك به پزشك مراجعه مي‌كنند. ارتباط ميان والدين چاق و كودكان چاق احتمالاً انعكاسي از شيوة مرسوم تغذيه و فرهنگ فعاليت در جامعه است. برخلاف تصور عموم، كم‌تحركي افزايش اشتها و پرخوري را به دنبال دارد. همچنين، مطالعات باليني ارتباط بسيار نزديكي ميان ميزان تماشاي تلويزيون در كودكان و چاقي آنان نشان داده است. در زمان تماشاي تلويزيون، مصرف غذا و تنقلات افزايش مي‌يابد و فعاليت بدني كودك محدود مي‌شود. يك راه‌حل پيشنهادي براي والدين، دور كردن محل تلويزيون از اتاق‌خواب كودك است. به‌علاوه، مي‌توان با برنامه‌ريزي مناسب براي پر كردن وقت كودكان، ساعات تماشاي تلويزيون آنها را كاهش داد.گاه چاقي در كودكان به دنبال ابتلا به بيماري بروز مي‌كند. اگر در كودك چاقي علائمي نظير كوتاهي قد نسبت به سن، خشكي پوست، بي‌طاقتي در برابر سرما، يبوست، زود خسته شدن، پرخوري همراه با پرنوشي، جوش و موهاي زائد صورت، افزايش چربي در ناحية گردن و شكم و نه بازو و ساق، ضربه به سر يا ستون مهره‌ها و عفونت ديده شد، والدين بايد در صدد پيگيري علل زمينه‌اي آن برآيند.در تمام گروه‌هاي سني، روش‌هاي متعددي براي درمان چاقي پيشنهاد مي‌شود، از مصرف داروهاي مختلف و ناياب گرفته تا جراحي. اما درمان اوليه و انتخابي براي افراد دچار اضافه‌وزن و بيماران چاق، تركيبي از رژيم غذايي، ورزش و تغيير در رفتارهاي روزمره است. حتي مصرف دارو بدون رعايت رژيم غذايي كنترل‌شده و ورزش، بي‌نتيجه خواهد بود.تأثير ورزش در پيشگيري از چاقي و درمان آنكل انرژي مصرفي روزانه را به سه قسمت تقسيم مي‌كنيم: مصرف انرژي در حالت استراحت، مصرف انرژي بعد از صرف غذا و مصرف انرژي بعد از فعاليت بدني. در زمان استراحت، 60 تا 70 درصد از كل انرژي بدن مصرف مي‌شود و مقدار آن در هر ساعت، حدود يك كيلوكالري به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن است. متغيرترين ميزان مصرف انرژي، در زمان فعاليت بدني است. اين ميزان در افراد كم‌تحرك 10 تا 15 درصد و در افراد فعال 30 تا 40 درصد از كل انرژي مصرفي را تشكيل مي‌دهد. ورزش از دو طريق موجب مصرف انرژي در بدن مي‌شود: يكي افزايش ميزان سوخت در زمان ورزش و ديگري افزايش مقدار مصرف انرژي در زمان استراحتِ بعد از خاتمة ورزش. براي مورد دوم يك مثال مي‌آوريم: فعاليت بدني با شدت متوسط به مدت ده دقيقه، مي‌تواند مصرف انرژي بدن را در حالت استراحت 5 تا 15 درصد به مدت 24 تا 48 ساعت افزايش دهد. در ورزشكاران، ميزان مصرف انرژي در زمان استراحت 5 تا 20 درصد بالاتر از افراد عادي است. بنابراين، يكي از مهم‌ترين فوايد ورزش و فعاليت جسماني بالاتر رفتن ميزان مصرف انرژي فرد فعال در زمان استراحت است. بنابراين، اين باور افراد پرخور كه ورزش و فعاليت بدني باعث افزايش اشتهاي آنها مي‌شود غلط است. هيچ منبع علمي اين مطلب را تأييد نمي‌كند. برعكس، ورزش سنگين موجب افزايش برخي مواد در بدن و كاهش تمايل فرد به خوردن مي‌شود. يعني با كاهش موقتي اشتها روبه‌رو مي‌شويم.در زمان استراحت، 50 درصد از انرژي لازم براي سوخت و ساز بدن را چربي‌ها و بقيه را مواد قندي تأمين مي‌كنند. در ورزش‌هاي سبك، همچنان چربي‌ها اين وظيفه را بر عهده دارند. اما با افزايش شدت ورزش، سوخت و ساز قندها مشخص‌تر مي‌شود. به همين دليل است كه متخصصان ورزش‌هاي سبك را براي كاهش وزن مفيدتر مي‌دانند. شايد تعجب‌برانگيز باشد كه صرف مدت زماني بسيار اندك، مثلاً حداقل روزي يك ساعت فعاليت بدني به مدت ده روز، براي افزايش سوخت چربي بدن در حالت استراحت كافي است. براي رسيدن به اين هدف در افراد سالمند، به هشت هفته زمان نياز داريم.يكي ديگر از فوايد ورزش افزايش ظرفيت تنفس عضلات است، يعني افراد ورزشكار ديرتر از سايرين خسته مي‌شوند.آيا ورزش همراه با رژيم غذايي موجب كاهش بيشتر وزن مي‌شود؟در افراد چاق، ورزش به تنهايي موجب كاهش وزن مختصري مي‌شود. متوسط كاهش وزن گزارش‌شده در 12 بررسي، در حدود دو كيلو و نيم بوده است. در يك فرد هفتاد كيلويي، پنج ساعت فعاليت ورزشي در هفته تنها 200 گرم كاهش وزن را به دنبال خواهد داشت. تركيب ورزش و رژيم غذايي نقش مؤثرتري از رژيم غذايي يا ورزشِ تنها ايفا خواهد كرد. فرض كنيد يك نفر با رژيم غذايي موفق به حدود ده كيلوگرم كاهش وزن شده است. نزديك به سه كيلوگرم از اين مقدار كاهش وزن در نتيجة حذف مواد غيرچربي به دست مي‌آيد. حال آن‌كه يك كاهش وزن ده كيلوگرمي با ورزش و رژيم غذايي توأم، كمتر از دو كيلوگرم از توده‌هاي غيرچربي بدن را از بين مي‌برد.وجود چربي انبوه در ناحية شكم و احشاء موجب افزايش مقاومت بدن نسبت به آثار انسولين و در نتيجه بالا رفتن قند خون در افراد چاق مي‌شود. همچنين يكي از عوامل مؤثر در ابتلا به امراض قلبي ـ عروقي به شمار مي‌آيد. بنابراين، كاهش چربي شكمي كمك زيادي به حفظ سلامت مي‌كند. بر اساس نتايج مطالعات وسيع، ورزش نقش مؤثري در كاهش چربي‌هاي ناحية شكم ايفا مي‌كند.در افراد كم‌تحرك، شروع ورزش احتمال افزايش وزن را كاهش مي‌دهد. همچنين ورزش كردن روش كارآمدي در حفظ وزن بدن بعد از درمان صحيح چاقي است. در يك بررسي ثابت شد كه با قطع رژيم غذايي، بعد از 18 ماه 92 درصد از وزن ازدست‌رفته مجدداً بازمي‌گردد. در صورتي كه با تداوم ورزش، افزايش زيادي در وزن بدن نخواهيم داشت. تأثير ورزش در درمان چاقي كودكان بيشتر است. امروزه فعاليت بدني عامل پيشگيري از چاقي اطفال و همچنين درمان آن شناخته شده است. چه مقدار ورزش كافي است؟ شروع ورزش در برنامة روزانه بايد به ميزاني باشد كه از عهدة فرد چاق برمي‌آيد. پس از ايجاد آمادگي جسماني و كاهش وزن اوليه، مي‌توان شدت و مدت ورزش را افزايش داد. حداقل سوخت مصرفي بدن براي دست يافتن به آمادگي جسماني، 1000 كيلوكالري در هفته تخمين زده شده است. ميزان مطلوب آن براي كاهش وزن، در حدود 2000 كيلوكالري در هفته است. در قدم زدن سريع، سرعت سوخت و ساز بدن به ميزان چهار برابر حالت استراحت افزايش مي‌يابد. با يك محاسبة ساده درمي‌يابيم كه براي يك فرد 70 كيلوگرمي، حداقل هفت ساعت پياده‌روي در هفته لازم است. در مورد ساير فعاليت‌ها نيز مي‌توان ميزان مصرف انرژي را محاسبه كرد. با اين حال، اغلب افرادي كه دچار چاقي هستند آمادگي كامل براي انجام دادن مقدار تعيين‌شدة فعاليت بدني را ندارند. گروهي ديگر هم به علت ابتلا به امراض قلبي و پرفشاري خون از انجام دادن بسياري از حركات ورزشي معاف هستند. در نتيجه، شكل و مدت مناسب براي ورزش در افراد چاق به توانايي و وضعيت جسماني آنها بستگي دارد. براي مثال، هرگز به افراد چاق مبتلا به بيماري‌هاي قلبي دويدن توصيه نمي‌شود. رايج‌ترين ورزشِ درماني براي اين گروه پياده‌روي است. فعاليت‌هاي بدني ديگري مانند دوچرخه‌سواري و شنا هم گاه جانشين مناسبي براي پياده‌روي به‌شمار مي‌آيند. انتخاب نوع ورزش در درجة اول به علاقة فردي شما بستگي دارد. مي‌توانيد تركيبي از انواع ورزش‌ها را در برنامة خود بگنجانيد. به خاطر داشته باشيد كه ورزش‌هاي با شدت زياد و مدت كم باعث بالا رفتن ميزان سوخت و ساز بدن در حالت استراحت و نيز كاهش اشتها مي‌شوند. در حالي‌كه ورزش‌هاي با شدت كم و مدت زياد بر سوخت و ساز چربي‌ها اثر مي‌گذارند. تصميم‌گيري در مورد شدت و مدت ورزش انتخابي به هدف پزشك و پذيرش بيمار بستگي دارد.