پاورپوینت ارتباطات (بخش دوم) (pptx) 14 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 14 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
ارتباطات (بخش دوم)
ارتباط کلامی: ارتباط کلامی استفاده از زبان برای انتقال اطلاعات از طریق متن نوشتاری ، صحبت کردن یا زبان اشاره است. لحن بیان گوینده، زیر یا بم بودن صدا و کیفیت لغات بیان‌شده، نقشی حیاتی در ارتباط کلامی ایفا می‌نماید. گوینده باید با صدایی رسا و شفاف سخن بگوید و محتوایی که بیان می‌کند به‌خوبی تعریف‌شده باشد. افکار تصادفی و سازمان‌دهی نشده، تنها موجب سردرگمی و سوء تفاهم در بین افراد می‌شود. به عبارت دیگر، در ارتباط کلامی فرد باید اهمیت کلمات و نحوه چینش آن‌ها در کنار هم را درک نماید. در ارتباط کلامی سرعت حرف زدن، آهنگ و بلندی صدا تأثیر به سزایی دارد که به توضیح مختصری در مورد هر کدام می پردازیم:
سرعت مناسب در حرف زدن:
منظور از سرعت حرف زدن عبارت است از کندی یا سرعت بیان کلمات.
* شمرده بیان کردن کلمات باعث می شود تا بتوانیم سرعت حرف زدن مان را کنترل کنیم. بنابراین شتاب زده حرف زدن باعث می شود کلمات به خوبی ادا نشوند در صورتی که زمانی که شمرده حرف می زنیم کل پیاممان به راحتی توسط شنوندگان دریافت و درک می شود. * داشتن یک تنوع مناسب در سرعت بیان کلمات، موجب تاکید بر جملات و کلمات کلیدی ما و توجه بیشتر مخاطبان به آن ها می شود. * گاهی بهتر است یک عبارت یا جمله ی کلیدی را سریع بیان کنیم در حالی که بعضی مواقع بهتر است هنگام بیان نکات مهم سرعت حرف زدن خود را کم کنیم. در هر دو حالت کنترل صحیح سرعت حرف زدن باعث جذاب تر شدن پیام ما خواهد شد. به عنوان مثال اگر با کسی حرف می زنیم که با هیجان و سریع صحبت می کند ما نیز تا حد ممکن سرعت حرف زدن مان را افزایش دهیم. اما اگر شیوه ی ارتباطی فرد مقابل آرام و خوددارانه است، سرعت حرف زدن را کمی کاهش دهیم.
صدای مناسب در ارتباطات کلامی: رمز موفقیت در استفاده ی مناسب از صدایمان این است که بتوانیم با در کنترل داشتن عواطفمان، لحنمان را طوری تنظیم کنیم که علاوه برصداقت با جدیت نیز همراه باشد. اگر بتوانیم از صدای خود به شکل موثری استفاده کنیم می تواند بهترین وسیله برای انتقال مناسب پیاممان به دیگران باشد. همچنین در صورت نامناسب بودن، صدا و لحنمان می تواند بزرگ ترین مانع بر سر راه انتقال پیام باشد. * اگر صدایمان به اندازه ی کافی بلند نباشد احتمال اینکه افراد به حرفمان گوش ندهند افزایش می یابد. پایین بودن تن صدا نشان دهنده ی این است که اطمینان و اعتماد به نفس کافی نسبت به پیاممان را نداریم و در مقابل بیش از حد بلند حرف زدن نیز باعث می شود دیگران فکر کنند که توانایی کنترل خود را نداریم. وقتی با صدای بسیار بلند حرف می زنیم زورگو و خشن به نظر می رسیم.
ارتباط غیر کلامی: ارتباط غیر کلامی انتقال اطلاعات بدون استفاده از کلمات و از طریق استفاده از زبان بدن شامل تماس چشمی ، صورت ، حرکات و موارد دیگر است. انواع ارتباطات غیر کلامی و زبان بدن عبارتند از: حالات چهره حرکات بدن و وضعیت زبان بدن و طرز ایستادن فضای شخصی ( نزدیکی) ارتباط چشمی حس لامسه ظاهر
حالات چهره:
اولین نوع از انواع ارتباطات غیر کلامی و زبان بدن ، حالات چهره است.
چهره ی انسان گویای حرف های بسیار است.
چهره انسان قادر به بیان احساسات بی شماری حتی بدون بیان یک کلمه است.
اطلاعات فراوانی با یک لبخند یا اخم ساده می تواند ردو بدل شود.
بر خلاف برخی از اشکال ارتباط غیر کلامی، حالات چهره، جهانی هستند.
حالات چهره برای شادی، غم و اندوه، خشم، تعجب، ترس و انزجار در فرهنگ های مختلف یکسان هستند.
حرکات بدن و وضعیت:
حرکات عمدی و اشاره ها از مهمترین راه های برقراری ارتباط غیر کلامی است.
حرکات معمول عبارتند از: تکان دادن دست و اشاره کردن.
در ورزش، حرکات و اشاره ها استفاده زیادی دارند و برای ارسال اطلاعات خاصی به کار می روند.
زبان بدن و طرز ایستادن: طرز صحیح ایستادن و راه رفتن سخنران خیلی در تأثیر گذاری بر روی مخاطبین می تواند اثر داشته باشد. در بیشتر بازی های ورزشی زبان بدن و طرز ایستادن بازیکن یا بازیکنان به طور ناخودآگاه با حرکات حریف تنظیم می شود.
فضای شخصی (نزدیکی):
آیا تا به حال در طول یک مکالمه به این دلیل که طرف مقابل بیش از حد نزدیک به شما ایستاده و به عبارتی به فضای شما هجوم آورده احساس ناراحتی کرده اید؟
همه ما نیاز به یک فضای فیزیکی داریم، هرچند که بسته به فرهنگ، وضعیت و نزدیک بودن رابطه ها این فضا متفاوت است.
شما می توانید از فضای فیزیکی برای برقراری ارتباط از طریق پیام های غیر کلامی مختلف بسیاری استفاده کنید، از جمله برای بروز نشانه های صمیمیت و محبت، یا تسلط و غیره .
ارتباط چشمی: از آنجا که حس بصری برای اکثر مردم حس غالب و برجسته ای است، ارتباط چشمی به عنوان نوع مهمی از انواع ارتباطات غیر کلامی و زبان بدن است. نحوه نگاه کردن به کسی می تواند بسیاری از موارد را شامل می شود، از جمله علاقه، مهربانی، خصومت یا جاذبه. ارتباط چشمی همچنین در حفظ جریان مکالمه و برای سنجش علاقه و پاسخ فرد دیگر اهمیت دارد. مربی می تواند هنگام صحبت با تیم با تمام اعضا، ارتباط چشمی برقرار کند.
حس لامسه:
ما از طریق تماس یا لمس کردن ارتباط برقرار می کنیم.
یک دست دادن ضعیف، یک ضربه تند و زننده بر روی شانه، یک آغوش بسیار گرم، یک ضربه آرامش بخش در پشت، یک دست زدن به سر و یا گرفتن کنترل بازو از همین روش برآمده است.
