پاورپوینت بيماري‌های چشم و گوش و حلق و بينی (pptx) 89 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 89 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
بيماري‌هاي چشم و گوش و حلق و بيني
روش‌هاي جراحي بر روي سر و گردن با چالش‌هاي ويژه‌اي در زمينة بيهوشي همراه هستند. محل‌هاي جراحي باعث مي‌شود كه متخصص بيهوشي در فاصله‌اي مشخص قادر به دسترسي به راه هوايي باشد. با توجه به دستكاري‌هاي صورت گرفته در اين ناحيه و تأثير آن بر روي پاراسمپاتيك، بيمار در معرض خطر برادي‌كاردي و آسيستول حين عمل قرار مي‌گيرد. روش‌هاي جراحي افتالميك و اتولارنگولوژيك، نيازمند القاي ملايم و فوري بيهوشي هستند، زيرا بروز احتمالي سرفه باعث افزايش فشار وريدي و فشار داخل چشمي شده و ممكن است تأثير منفي روي نتيجة عمل داشته باشد.
افتالمولوژي
سالانه بيش از 2 ميليون جراحي كاتاراكت انجام مي‌شود. اغلب روش‌هاي چشمي از نظر عوارض حين عمل جراحي با ريسك پايين در نظر گرفته مي‌شوند. با اين وجود بيماران چشمي اغلب در طول جراحي در ريسك بالاتري قرار مي‌گيرند، زيرا معمولاً اين بيماران سالمند مي‌باشند و مشكلات طبي متعددي دارند و يا كودكاني هستند كه ممكن است پره‌ماچور باشند و يا همراه با سندرم‌هايي باشند كه از نظر جراحي خطرساز باشد. علاوه بر اين، اغلب جراحي به علت وجود يك ناهنجاري ضرورت مي‌يابد كه همة اين موارد بر لزوم مراقبت‌هاي قبل از عمل تأكيد مي‌كنند.
عمدة روش‌هاي چشمي تحت مراقبت بيهوشي مونيتور شده (MAC) انجام مي‌شود و در برخي موارد بيهوشي موضعي فقط در ناحية چشم انجام مي‌شود. در كنار تسكين درد و بي‌حركتي حين جراحي، فوايد بلوك موضعي افتالميك شامل سركوب رفلكس چشمي- قلبي (OCR) و كنترل عوارض آن لازم مي‌باشد. بيهوشي عمومي براي جراحي‌هاي طول كشيده، روش‌هاي تهاجمي داخل حفرة چشم و بيماراني كه قادر به همكاري نمي‌باشند از جمله نوزادان و بچه‌ها به كار مي‌رود.
داروهاي بيهوشي و ابزار به كار گرفته شده ممكن است بر روي ديناميك چشم و نتيجة جراحي اثر داشته باشند و داروهاي چشمي مي‌توانند واكنش‌هاي معكوس بر روي بيهوشي داشته باشند و يا بر روي فيزيولوژي سيستميك اثر بگذارند. توجه به فاكتورهاي مؤثر بر فشار داخل چشم (IOP) و آمادگي نسبت به رفلكس چشمي- قلبي حائز اهميت حياتي است.
فشار داخل چشم (IOP)
IOP به طور اوليه از تعادل بين توليد و درناژ مايع در فضاي چشم حاصل مي‌شود.
زلاليه به طور فعال از اجسام مژگاني اطاقك خلفي (posterior chamber) ترشح شده و از طريق مردمك به داخل اطاقك قدامي (anterior chanber) جريان مي‌يابد و بقية زلاليه به صورت غيرفعال توسط عروق خوني موجود در سطح جلويي عنبيه ساخته مي‌شود. بعد از شستشوي عدسي (فاقد عروق) و اندوتليوم قرنيه، زلاليه از طريق شبكة ترابكولار اسفنجي به داخل كانال اشلم واقع در قاعدة قرنيه فيلتره مي‌شود. از آنجا از چشم خارج شده و از طريق وريدهاي اپي‌اسكلرا و نهايتاً وريد اجوف فوقاني به دهليز راست وارد مي‌شود. بنابراين هرگونه انسداد در بازگشت وريدي از چشم تا سمت راست قلب مي‌تواند باعث افزايش IOP شود.
. فاكتورهاي ديگر كه روي IOP اثر مي‌گذارند، منتقله شامل نيروي به كرة چشم در اثر انقباض عضلة اربيكولاريس اكولي يا عضلات خارج چشمي، سفت شدن لنز، زجاجيه و اسكلرا كه در اثر افزايش سن رخ مي‌دهند. طيف نرمال IOP در يك چشم سالم بين 10 تا 22 ميلي‌متر جيوه مي‌باشد. البته يك اختلاف طبيعي از اين طيف نرمال تا محدودة 2 تا 5 ميلي‌متر جيوه وجود دارد. تغييرات گذراي جرئي در IOP با انقباض قلب، نزديك شدن پلك‌ها، ميدريازيس و تغيير در وضعيت رخ مي‌دهد. اين تغييرات طبيعي بوده و هيچ اثر مهمي روي چشم به جا نمي‌گذارند. افزايش پايدار در IOP حين القاي بيهوشي، اثر بالقوه‌اي روي ايجاد گلوكوماي حاد، ايسكمي شبكيه، خونريزي و كاهش دائمي بينايي دارد.
فاكتورهاي مؤثر بر فشار داخل چشم
احتقان وريدي ناشي از انسداد در هر نقطه از وريدهاي اپي‌اسكلرا تا دهليز راست ممكن است باعث افزايش IOP شود. قبل از القاي بيهوشي، قرار دادن بيمار در وضعيت ترندلنبرگ و يا وجود كولار (Collar) گردني محكم، مي‌تواند باعث افزايش حجم خون داخل چشم، اتساع عروق چشم و جلوگيري از درناژ مايع زلاليه چشم شود. زور زدن، عق زدن و سرفه هنگام القاء بيهوشي مي‌تواند باعث افزايش قابل توجه فشار وريدي و متعاقباً افزايش در فشار IOP تا 40 ميلي‌متر جيوه و يا حتي بيشتر شود. اين اتفاق ممكن است حين جراحي باز چشم مثل هنگام پيوند قرنيه، برداشتن زجاجيه، خونريزي و تخلية محتويات چشم رخ دهد و باعث آسيب دائم به چشم و يا حتي كوري شود. افزايش فشار خون شرياني مي‌تواند به طور موقت فشار IOP را افزايش دهد اما نسبت به اختلال در درناژ وريدي اثر كمتري دارد. فشار خارجي بر روي كرة چشم مثلاً در اثر محكم گرفتن ماسك صورت، لارنگوسكوپي و انتوباسيون هم مي‌تواند IOP را افزايش دهد، ولي دسترسي مسير هوايي از طريق سوپراگلوتيك كمترين تأثير را خواهد داشت. هيپوونتيلاسيون و هيپوكسمي باعث افزايش IOP مي‌شوند. هيپرونتيلاسيون و هيپوترمي اثر متضاد دارند.
داروهاي بيهوشي و فشار داخل چشم
مصرف داروهاي بيهوشي داخل وريدي و استنشاقي، باعث كاهش IOP به صورت وابسته به دوز مي‌گردد. اگرچه مكانيسم دقيق آن شناخته نشده است. IOP احتمالاً در اثر سركوب سيستم عصبي كرونري، كاهش توليد زلاليه چشمي، افزايش جريان خروجي زلاليه و انبساط عضلات خارج چشمي، كاهش پيدا مي‌كند. پيرامون اثر كتامين بر روي IOP، اتفاق‌نظر وجود ندارد. ممكن است كتامين موجب افزايش IOP نشود اما مي‌تواند باعث نيستاگموس چرخشي و اسپاسم پلك شود كه اين عوارض نمي‌تواند شرايط ايده‌آل جهت جراحي چشم را فراهم سازد.
